بسم الله الحی

اینجا قرار است طوری بنویسیم که گویا آخرین نوشته یا آخرین لحظات عمر خود در مورد اتفاقات روزانه می‌نویسیم. آن وقت چگونه خواهیم نوشت؟ یا اصلاً چه خواهیم نوشت؟ دنیا را چگونه خواهیم دید؟ اینجا قرار است فکر کنیم دیگر بعد از نوشتن دیگر اطمینان برای ادامه حیات و پاسخگویی به نظرات داده شده نیست....

دعوت می‌کنم از تمامی وبلاگ نویسانی که اطمینان دارند که ممکن است همین الآن جان خود را از دست بدهند در این وبلاگ دست به نوشتن بزنند. البته که محدودیتی برای موضوع نخواهد بود (اجتماعی، سیاسی، خانوادگی، اقتصادی، طنز و...) می‌توانید آنچه برای شما امروز اتفاق افتاد را فقط با نگرش بر اینکه خواهید مرد بنویسید، فقط یک فاکتور وجود دارد آن هم اطمینان که بعد از نوشتن مطلب امیدی به زنده بودن صددرصد نیست. البته منظور القای ناامیدی نیست، بلکه القای این موضوع است که هیچ ضمانتی برای ادامه حیات این موجود فانی وجود ندارد. و هرچه به نگارش درمی‌آید آخرین محصول عمر شماست.

شرایط همکاری:

1- عدم آگاهی از هنگام مرگ‏

2- آمادگی برای مرگ در هر لحظه

3- آرزوی کمال و موفقیت به بهترین شکل ممکن

4- فکر کردن به عاقبت خود (همان مرگ) هنگام نوشتن

5- تلاش برای غلبه بر ترس از مرگ و اعتقاد به جهان پس از دنیا

6- اعتقاد به اینکه خداوند متعال هرگاه بخواهد جان کسی را خواهد گرفت و اگر نه ادامه حیات خواهد داد.